Hoe een krantenartikel leidde tot een bijzondere samenwerking
Het begon allemaal met een kop in de krant. Anderhalf jaar geleden las ik over een waanzinnig project: De Nachtwacht in Hout, een meesterwerk van Jakko Woudenberg, de Dutch Wood Artist. Hij wilde Rembrandts iconische schilderij namaken met 195.000 houten blokjes, elk slechts één vierkante centimeter groot, afkomstig uit meer dan vijftig verschillende houtsoorten. Als meubelmaker en houtliefhebber was mijn interesse meteen gewekt.
Een tijdje later zag ik een oproep om te helpen met het volpixelen van een paneeltje van 20×20 cm. Dat betekende: de juiste houtblokjes zorgvuldig plaatsen om een stukje De Nachtwacht te vormen. Dit leek me een mooie kans om een bijdrage te leveren aan het project en Jakko persoonlijk te ontmoeten. Tijdens die eerste ontmoeting klikte het meteen. We deelden niet alleen een passie voor hout, maar ook een praktische kijk op constructie en afwerking.
Jakko had het artistieke gedeelte van het project volledig in de vingers, maar was nog aan het puzzelen over de montage: Hoe zorg je dat 500 losse paneeltjes een stabiel en verplaatsbaar geheel worden? Als meubelmaker kon ik hierin meedenken. We brainstormden, wisselden ideeën uit en een paar dagen later belde hij me weer. Dit werd groter dan alleen een eenmalige bijdrage—het werd een samenwerking.
Van idee naar uitvoering
Naarmate het project vorderde, kwam Jakko voor nieuwe uitdagingen te staan. Op een gegeven moment bleek een bepaalde houtsoort niet mooi in het geheel te passen: de kleur werd flets en het effect klopte niet meer. De oplossing? 17.000 blokjes vervangen. Een gigantische klus. Jakko kwam met een groep collega’s, vrienden en kennissen naar mijn werkplaats, en samen met mijn personeel en stagiairs gingen we aan de slag.
Met een klein beiteltje wipten we blokjes los, één voor één. De blokjes waren met een freesje van 8 mm ingefreesd, dus de hoekjes hakten we handmatig weg. Vijftien man, een muziekje aan, praten, lachen, en aan het eind van de dag afsluiten met een barbecue. Het was monnikenwerk, maar toch een geweldige dag.
Toen de nieuwe pixels waren geplaatst, was het tijd voor de grote eindfase. Jakko kwam met alle 500 paneeltjes naar mijn werkplaats, waar wij de ondervloer en basisplaten hebben gemaakt. Het kunstwerk werd opgedeeld in twintig delen van 1×1 meter. We zaagden alle 500 paneeltjes haaks, schuurden ze, lijmden ze per 25 met losse veren aan elkaar en maakten alles kaarsrecht. Daarna bedachten we een slimme verbinding om de grote panelen netjes in elkaar te laten passen.
Als finishing touch maakten we een lijst van parketstroken, wengé en eiken, en met epoxy hebben we alle kiertjes gevuld zodat we hem strak konden schuren. Nog heel wat handelingen later lag hij daar: De Nachtwacht in Hout, volledig af.
Wat begon als een artikel in de krant groeide uit tot een geweldige samenwerking. Het was een bijzonder proces, waarin vakmanschap, creativiteit en een gedeelde passie voor hout samenkwamen. En wie weet, misschien is dit pas het begin van nog meer toffe projecten samen…
